Thursday, July 21, 2011

Nang Dahil sa Gitara

May 29, '08 9:41 PM
(Blog tungkol sa ex, maraming nag-comment nung pinost ko 'to sa Multiply site ko. So I think deserving siya na ma-repost dito, hehehe.)


Ganyan ako magmahal ng gitara, dinadantay sa unan, ehe.



Miss ko na gitara ko.

maraming pumapasok sa utak ko ngayon, gusto kong mag-compose ng kanta. ngunit ang tanong: NASAAN ANG GITARA KO???

ang sagot: nasa "kanya". (grabe, parang napaka-forbidden ng name niya noh?)

don't worry, may balak naman akong kunin yun sa kanya, kahit ako lang na mag-isa. ang bumabagabag lang sa isip ko ngayon ay ang mangyayari 'pag nandoon na ko.


actually, marami na kong nai-imagine na mga possible na scenarios na pwedeng mangyari pag kinuha ko ang aking pinakamamahal ng gitara:


SCENARIO 1:
Nasa labas ako ng bahay nila...

AKO: Tao po... (may nagbukas ng pinto) good morning po... nandyan po ba "siya" (shemai, ayaw talagang banggitin yung pangalan)
NANAY o LOLA NIYA: naku wala eh, bakit ano bang kelangan mo?
AKO: kukunin ko po yung gitara.
N/L: ay, teka sandali ah? (kukunin yung gitara tapos ipapa-abot saken)
AKO: salamat po...


SCENARIO 2:
Pinapasok naman ako ng bahay...

 
AKO: di po ako magtaagal, kukunin ko lang po yung gitara ko.
TATAY NIYA: teka sandali ah? tatawagin ko lang.... LA!!!!! (ayan may hint na ah?... walang sumasagot) teka papapaakyat ko na...
umakyat ang nakababata niyang kapatid na lalake. makalipas ang ilang minuto ay bumaba na ito dala-dala ang gitara ko.
KAPATID: pinapa-abot ni kuya sayo.
AKO: salamat... sige mauna na po ako...


SCENARIO 3:
Same as Scenario 2...

AKO: kukunin ko lang po yung gitara ko.
TATAY: sandali ah? papa-akyat ko na siya.
umakyat ang nakababata niyang kapatid na lalake sa kwarto niya. maya-maya pa'y bumaba na "siya" dala-dala ang gitara ko.
SIYA: o, eto na gitara mo.
AKO: salamat... sige po aalis na po ako...


SCENARIO 4:
AKO: kukunin ko lang po yung gitara ko.
TATAY: sige umakyat ka na, ikaw na kumuha.
umakyat ako sa kwarto niya at nakita ko siyang natutulog ng mahimbing sa isang tabi. hindi ko na lang siya ginising. dali-dali akong bumaba sa kwarto niya at nagpaalam na ko sa mga magulang niya...


pwede naman yung ganitong version...


umakyat ako sa kwarto niya at nakita ko siyang natutulog ng mahimbing sa isang tabi. bigla siyang nagising at nakita akong may kinukuha. uunahan ko na siya ng salita, sasabihin kong, "kukunin ko lang yun gitara ko. ge lang, matulog ka lang diyan." sabay alis.


SCENARIO 5:
AKO: kukunin ko lang po yung gitara ko.
TATAY: sige umakyat ka na, ikaw na kumuha.
umakyat ako sa kwarto niya at nakita ko siyang natutulog na may katabing babae. dali-dali kong kinuha ang gitara ko, nilapitan siya at sinabing, "siya ba pinalit mo sakin? hm, pwede na.... kulang pa ng mga benteng paligo bago niya maabot ang pagka-diosa ko." sabay alis.
o ha? acrid!!!


SCENARIO 6:
note: eto ang talagang nai-imagine ko...

AKO: kukunin ko lang po yung gitara ko.
TATAY: sige umakyat ka na, ikaw na kumuha.
umakyat ako sa kwarto niya at nakita ko siyang natutulog ng mahimbing sa isang tabi. bigla siyang nagising at nakita akong may kinukuha. uunahan ko na siya ng salita, sasabihin kong, "kukunin ko lang yun gitara ko. ge lang, matulog ka lang diyan."
nang makita niya kong papa-alis, bigla niya kong hinablot sa may braso papalapit sa kanya. bigla akong napahiga sa tabi niya, sabay yakap nang mahigpit sa akin. bigla na lang akong mapapa-pikit, walang nang sali-salita. bahala na kung anong mangyari pagkatapos dun...

pero syempre, hindi ko ia-assume yun.

pero ano man ang maging scenario na mangyari, eto lang ang sigurado: na ipapakita ko sa kanya na ok lang ako.

oo, mahal ko pa rin siya. pero tulad nang sinabi ko dati, naging miserable ako sa kanya, ngunit hindi ako desperadong tao. gusto kong ipakita sa kanya na hindi ako tulad ng ibang babae dyan na pag nakita ang ex nila o kung sino mang ponsyo pilato diyan na patay na patay sa kanya eh maglulupasay at hahagulgol sa harapan niya't magmamakaawang bumalik siya sa akin. hindi ako ganoong klaseng babae, ano ako, timang? yun na lang ang pinanghahawakan ko sa sarili ko, ang pride ko. at ibinaba ko na yun para sa kanya. huwag na niyang kunin ang natitira pang pride sa akin.

kung iiyak man ako sa kanya, yun ay dahil malulungkot ako sa kung anong naging kahantungan ng relasyon namin. malulungkot ako dahil sinayang niya ang dalawa't kalahating taon na pagmamahalan namin. ang 2 1/2 years na pag-aalay ko ng pagmamahal sa kanya.
sabihin niyo niyang tanga ako o sira, pero naiintindihan ko siya. yun na lang... wala na kong magagawa, ginawa ko na parte ko. yun na lang ang maibibigay ko sa kanya, ang pag-intindi.
siya na mismo nagsabi, nahihirapan siya sa estado niya ngayon. siguro yun na ang kasagutan, ayusin muna ang mga buhay namin. kung kami naman sa bandang huli may paraan ang siyos di ba? pero hindi ko ina-assume yun.

 
ayan, ayos na. kulang na lang ang gitara ko. ang tanong: KAILAN ko makukuha yun?



*CUE: Where Does the Good Go by Tegan and Sara*

No comments:

Post a Comment